Mampukuji Temple

De Mampukuji-tempel (萬福寺) is het hoofdtempelcomplex van de Obaku Zen-sekte, een tak van het Zenboeddhisme die in 1654 vanuit China naar Japan werd gebracht. In 1661 voltooid, valt de tempel direct op door zijn karakteristieke architectuur in Ming-dynastiestijl, waardoor hij zich onderscheidt van de meeste boeddhistische tempels in Japan. Het uitgestrekte tempelterrein is aangelegd in een rechte, ordelijke lijn, volgens de principes van de Chinese tempelbouw. Stenen paden leiden bezoekers langs zorgvuldig onderhouden tuinen, sierlijke beelden en prachtig vervaardigde houten bouwwerken. Van bovenaf gezien zou de plattegrond van Mampukuji de vorm van een draak hebben, wat bijdraagt aan zijn mystieke en symbolische uitstraling.

Een van de vele hoogtepunten van de tempel is de Tenno-hal, waarin het vrolijke beeld van Hotei, de Lachende Boeddha, staat — een symbool van geluk en overvloed. Bezoekers kunnen ook de imposante beelden van de Vier Hemelse Koningen bewonderen, de beschermers van de tempel, evenals de hoofdhal waar de Shaka Boeddha samen met zijn discipelen wordt vereerd. De grote wierookbrander buiten de hoofdhal is bijzonder opvallend, versierd met levendige Chinese kleuren die zelden te zien zijn bij andere tempels in Japan. Verder kunnen bezoekers wandelen door de rustige Zen-tuinen en de lezingenzaal verkennen, die opvalt door zijn elegante balustrades in Chinese stijl, en zo een unieke combinatie van spirituele rust en culturele kunstzinnigheid ervaren.